ภายในอาคารสำนักงานของท่านประธานฟัดด์ คุชแตะจมูกของเขาและถามอย่างสงสัยหลังจากที่ฮีลตันวางสาย “บอส คุณเชื่อใจคุณมอนท์มากพอที่จะฝากเจลลี่ บีนไว้กับเธองั้นเหรอ? แม้ว่าการถือกำเนิดของ เจลลี่ บีน จะถูกเก็บเป็นความลับมาตลอด 3 ปีที่ผ่านมา แต่ก็ยังมีคนจำนวนมากที่ขู่ว่าจะลักพาตัว เจลลี่ บีน ไป” ชายคนนั้นนั่งบนเก้าอี้บริหารสีดำของเขาอย่างใจเย็น เขาวางมือบนโต๊ะ มือทั้งสองประสานกัน ความมืดสว่างวาบในดวงตาของเขา ขณะที่เขาพูดว่า “ฉันต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อค้นหาว่าจุดประสงค์ของเธอคืออะไร เธอทำเพื่อเงินหรือเธอไม่รู้จริง ๆ?” … เจลลี่ บีน กิน KFC จนอิ่มแล้ว ท้องน้อย ๆ ของเธอป่องออกมาพร้อมกับเสียงเรอ เวอเรียนคว้าทิชชู่มาเช็ดที่มุมปากของเธอ “อิ่มแล้วเหรอ? เราไปกันเลยไหม” โทรศัพท์ของเวอเรียน ดังขึ้นขณะที่เธอกำลังจะลุกขึ้น เบอร์ผู้โทรเข้าคือ ฮีลตัน ฟัดด์ เธอกดรับสาย เสียงของผู้ชายคนนั้นชัดเจน และน่าดึงดูดอย่างยิ่งสำหรับคนฟัง “พวกคุณอยู่ที่ไหน” เวอเรียนมองไปรอบ ๆ และพูดว่า “เราอยู่ที่ KFC ถัดจากห้างสรรพสินค้า” ชายคนนั้นตอบอย่างเฉยเมย “ฉันจะไปหาที่นั่น” เวอเรียนวางสายโทรศัพท์และพูดว่า “เจลลี่ บีน พ่อของหนูกำลังจะมารับแล้ว เรา ไปรอเขาข้างนอกกันเถอะ” หนูน้อยนิ่งเงียบ และดวงตาที่เป็นประกายของเธอยังคงจ้องมองไปที่โค้กที่อยู่ตรงหน้าเธอ เวอเรียนมองไปที่โค้กและถามด้วยรอยยิ้ม “หนูอยากดื่มโค้กไหม” เนื่องจากอาหารสำหรับเด็ก ให้ดื่มแค่น้ำผลไม้ชีวิตเธอก็คงจะเบื่อ เธอคงต้องการอย่างดื่มโค้กจริง ๆ เธอวางมือเล็ก ๆ ไว้บนโต๊ะและวางคางไว้บนมือ เธอเม้มริมฝีปากและพูดอย่างไม่มีความสุขว่า “พ่อไม่ยอมให้หนูดื่มโค้ก หนูแค่อยากชิมมัน มิงกัส บอกว่าโค้กอร่อยมาก” เวอเรียนหัวเราะเบา ๆ ‘ทำไมฮีลตันไม่ยอมให้ลูกสาวกินอาหารมากขนาดนี้? แม้ว่ามันจะไม่ดีต่อสุขภาพ แต่อย่างน้อย เขาก็สามารถให้เธอลองมันได้ไม่ใช่เหรอ? “งั้นหนูนั่งรอฉันที่นี่ ฉันจะไปเอาแก้วมาให้คุณอีกใบ” เวอเรียนเหลือบมองไปที่ เจลลี่ บีน ขณะที่เธอกำลังเข้าคิว เธอกลัวว่าหนูน้อยจะถูกพวกค้ามนุษย์ลักพาตัวไป เจลลี่ บีน กระโดดลงจากที่นั่งอย่างตื่นเต้น เมื่อเวอเรียนกลับมาพร้อมกับโค้ก “มอนตี้คุณน่ารักกับหนูมากเลยค่ะ!” เวอเรียนยื่นโค้กให้เธอแล้วพูดว่า “หนูไม่สามารถดื่มได้เยอะนะ หนูเพิ่งกินจนอิ่ม ถ้าหนูดื่มมากเกินหนูจะไม่สบาย” “โอเคค่ะ หนูจะจิบ ๆ เท่านั้น” เธอจับมือ เจลลี่ บีน แล้วเดินออกมาจาก KFC หลังจากนั้นไม่นาน Range Rover ก็มาจอดตรงหน้าพวกเขา ประตูรถถูกเปิดออกมา ขณะที่หญิงสาวคนหนึ่งถือกระเป๋า Chanel เดินออกมา เวอเรียนเงยหน้าขึ้น ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก วาเนล์ ชีน ลูกสาวของแม่เลี้ยงเธอ “ฉันคาดไม่ถึงว่าจะได้พบคุณที่นี่ ฉันตกใจมากเมื่อเจนเซ่นบอกฉันว่าคุณกลับมาแล้ว มันเกิดอะไรขึ้น? คุณไม่สามารถอยู่รอดจากโลกภายนอกได้แล้ว? ดังนั้นคุณเลยกลับมาที่นอร์ท ซิตี้?” วาเนลล์ แตะเพชรที่นิ้วนางของเธอโดยตั้งใจจะยั่วโมโห วาเนลล์พูดต่อว่า “เจนเซ่นให้ฉันมาเมื่อสองสามวันก่อน และงานแต่งของเราจะจัดกันเดือนหน้า” เจนเซ่นออกมาจากรถ และจับไหล่ของวาเนลล์ “เวอเรียน ผมหวังว่าคุณจะร่วมงานแต่งงานของเราได้ ยังไงซะคุณก็เป็นพี่สาวของวาเนลล์” เวอเรียนตอบอย่างเย็นชาว่า “นาทสกุลของเธอคือ “ชีน” นามสกุลของฉันคือ “มอนท์” มันมีส่วนเกี่ยวข้องกันยังไง? ถ้าไม่มีอะไรฉันขอตัวก่อน” เวอเรียนจับมือ เจลลี่ บีน และกไลังจะเดินจากไป เมื่อวาเนลล์ หยิบการ์ดเชิญงานแต่งงานจากกระเป๋า Chanel ของเธอ เธอหัวเราเยาะและแสดงให้เวอเรียนเห็น “ฉันมาที่นี่พร้อมกับเจนเซ่น เพื่อที่จะซื้อของใช้ในงานแต่งงาน แต่เมื่อฉันเจอคุณที่นี่แล้วจึงไม่ต้องหาคุณเพื่อเอาการ์ดเชิญให้อีก พี่สาว ฉันหวังคุณจะไปเป็นสักขีพยานในงานแต่งงานของฉันกับเจนเซ่น เพื่อดูว่าฉันมีความสุขแค่ไหน” ริมฝีปากของเวอเรียน โค้งเป็นรอยยิ้ม เธอรับการ์ดและฉีกมันเป็นชิ้น ๆ เธอจ้องมองคู่สามีภรรยาคู่นี้อย่างเย็นชา และพูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ว่า “น้องสาวจ๊ะ ฉันจะไม่ไปงานแต่งงานของเธอในครั้งนี้ แต่ฉันจะซื้อของขวัญชิ้นใหญ่ให้เธอ สำหรับการแต่งงานครั้งต่อไป” วาเนลล์โกรธมากจนหน้าตาเธอกลายเป็นสีคล้ำ เธอกระทืบเท้าแล้วพูดว่า “เจนเซ่น คุณฟังเรื่องไร้สาระที่เธอกำลังพูดสิ!” เจนเซ่นพยายามทำให้วาเนลล์ ใจเย็นลง “อย่าไปสนใจเธอ ตอนนี้เธอไม่มีความสุขเท่ากับคุณหรอก” ในขณะนั้น เจลลี่ บีน ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เวอเรียนก็เงยหน้าขึ้นและพูดด้วยน้ำเสียงที่ใสซื่อของเธอว่า “แม่คะ พ่อจะมาถึงเมื่อไหร่” ดวงตาของเวอเรียนสั่นระริก “เขาจะมาถึงเร็ว ๆ นี้” ทันใดนั้นหนูน้อยก็ทำตัวน่ารัก “แม่ หนูขอกอดหน่อย” เวอเรียรรู้สึกมึนงงกับหนูน้อย แต่เธอก้มตัวลงอย่างเชื่องช้าและสวมกอด เจลลี่ บีน เอาไว้ เจนเซ่น และวาเนลล์จ้องมองไปที่พวกเขา ขณะที่ดวงตาถลึงจนแทบจะหลุดออกจากเบ้า เวอเรียน มอนท์ แต่งงานเมื่อไหร่! เธอมีลูกสาวโตขนาดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน! เจนเซ่นอดไม่ได้ที่จะถาม “เวอเรียน มอนท์ คุณแต่งงานเมื่อไหร่?” เธออุ้ม เจลลี่ บีน และหัวเราะ “จำเป็นไหมที่ฉันต้องบอกคุณว่าฉันแต่งงาน” วาเนลล์ ถือโอกาสสะกิดเธอ “คุณนอกใจ เจนเซ่น ตอนที่พวกคุณยังคบกันอยู่ใช่ไหม? เด็กคนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะอายุไม่ต่ำกว่าสามขวบ เวอเรียน มอนท์ คุณนี่มันไร้ยางอาย จริงๆ!” ““ฉัน? หน้าด้าน? เธอเป็นคนที่แย่งแฟนของพี่สาวของเธอ เอาบ้านของครอบครัวมอนท์ไปพร้อมกับแม่ของเธอ และแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในตอนนี้ เธอเองก็หน้าด้านเหมือนกันไม่ใช่เหรอ” วาเนลล์ไม่สามรถเอาชนะกับสิ่งที่เธอพูดได้ เธอกระชากแขนของเวอเรียน และกำลังต่อหาเรื่องเธอ เจลลี่ บีน มองไปที่รอบ ๆ และเห็นรถมายบัค สีดำคุ้นเคย เธอชี้ไปยังทิศทางนั้น และตะโกนอย่างตื่นเต้น “พ่อมาถึงแล้ว!” พวกเขาทั้งสามมองไปที่รถหรูรุ่นลิมิเต็ดพร้อมกัน ดวงตาของวาเนลล์ หรี่ลง รถมายบัค นั้นใช้เงินอย่างน้อย 60 ล้านเหรียญ อาจมีค่าใช้จ่ายมากกว่านั้นด้วยซ้ำ เวอเรียนแต่งงานกับผู้ชายรวย ๆ แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่!หรืออาจจะเป็นเพื่อนเก่า?วาเนลล์คาดหวังว่าเธอจะได้กลั่นแกล้งเวอเรียน อย่างไรก็ตาม ขายาวคู่หนึ่งก้าวออกจากมายบัค เมื่อรถถูกเปิดออก ชายคนนี้แต่งกายด้วยชุดสูทสีดำและกางเกงขายาวที่เข้ากัน ชายเสื้อถูกสอดเข้าไปในกางเกงอย่างเรียบร้อย เขามีไหล่กว้างและสะโพกที่แคบ ในขณะที่เขายืนขึ้นมันทำให้เกิดออร่าที่เจิดจรัสเหลือเกิน ใบหน้าที่งดงามของเขาหล่อเหลายิ่งกว่าดารานี่ไม่ใช่แค่เพื่อนเก่า แต่เป็นผู้ชายไฮโซ!ฮีลตัน ฟัดด์ เดินเข้าไปหาเวอเรียน และเจลลี่ บีน ด้วยขายาว ๆ ของเขา ขณะที่เธอฟ้องกับพ่อของเธอว่า “พ่อมีคนแกล้งมอนตี้ค่ะ!”ชายคนนั้นหันไปมองเจนเซ่น และวาเนลล์อย่างเย็นชา การจ้องมองของเขาเป็นเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง “ฟัดด์! ประธานฟัดด์?”เจนเซ่น และวาเนลล์มองหน้ากัน สามีของเวอเรียน เป็นประธานของฟัดด์ กรุ๊ป ฮีลตัน ฟัดด์?!”วาเนลล์เย้ยหยัย “เวอเรียน มอนท์ คุณกำลังโกหกพวกเราใช่ไหม ประธานฟัดด์ ยังไม่ได้แต่งงานเลยด้วยซ้ำ คุณกำลังฝันกลางวันมากเกินไปหรือเปล่า”เวอเรียนมองไปที่คู่สามีภรรยาที่เธอต้องการแก้แค้นจริง ๆ แต่เธอกลัวว่าฮีลตันจะปฏิเสธความสัมพันธ์ของเธอ มุมริมฝีปากของเธอโค้งเป็นรอยยิ้ม ในขณะที่ เจลลี่ บีน เธอได้เริ่มสานความสัมพันธ์และเชื่อมโยง ดวงตาของเธอชัดเจนและเป็นประกายขณะที่เธอมองไปที่ฮีลตัน “คุณสามีคะ เรากลับบ้านกันเถอะ ฉันไม่อยากจะยุ่งกับสองคนนี้”