เล่ห์รัก ท่านประธาน
บทที่ 26

“เวอเรียน มอนท์ คุณรู้ไหมว่า เซย์นเป็นลูกชายของเขา?” เวอเรียนกำมือของเธอโดยไม่รู้ตัว แววตาที่จ้องมองของแนนซี่แซนเดอร์ลดลงเล็กน้อย และเธอมองไปที่หมัดที่กำแน่นอย่างวิตกกังวลของเวอเรียน เธอยิ้มและพูดว่า “ฮีลตัน ฟัดด์. เห็นได้ชัดเขารู้ว่าเซย์น เป็นลูกของฉันและเขา พ่อของเขาเป็นคนหัวโบราณ ฉันกับฮีลตันกลัวที่จะทำให้เขาเสียประสาท ดังนั้นเราจึงเก็บความลับนี้ไว้ตลอดเวลา อยากไรก็ตามเราจะหาโอกาสที่จะอธิบายให้พ่อเข้าใจอย่างชัดเจน” ดังนั้น ฮีลตัน ฟัดด์ จึงปล่อยให้เธอแกล้งเป็นภรรยาของเขาเพียงเพื่อจัดการกับนายท่านฟัดด์? อย่างไรก็ตามหากเป็นเช่นนั้นเหตุใด ฮีลตัน ฟัดด์ จึงเสนอให้แต่งงานก่อนหน้านี้? แนนซี่ แซนเดอร์ สังเกตาการของเธอ เธอจับมือของเวอเรียน พร้อมกับหัวเราะเบา ๆ และกระซิบว่า “เวอเรียน ฉันเคยได้ยินข้อเสนอการแต่งงานของฮีลตัน กับคุณมาตั้งแต่เนิ่น ๆ และฉันก็รู้สึกผิดมาก ฉันรู้สึกเสียใจกับคุณมาก” เวอเรียนมองเธอด้วยความงงงวยและพูดว่า “รู้สึกผิดอะไรกับฉัน?” “ก่อนหน้านี้ฮีลตันพาคุณกลับบ้านเพื่อยั่วโมโหฉันเท่านั้น เขาบอกว่าถ้าฉันไม่ยอมกลับไปคบเขา เขาจะแต่งงานกับคุณจริง ๆ ฉันรู้ว่าเขายังต้องการบังคับฉัน” “
” นี่หมายความว่าเธอเป็นเพียงเครื่องมือในการยั่วยุแนนซี่ แซนเดอร์ เพียงเท่านั้น?! แม้ว่าจะเห็นได้ชัดว่าเป็นเกมแห่งการแลกเปลี่ยน แต่เหตุผลที่เธอร่วมมือกับ ฮึลตัน ฟัดด์ ก็เพียงเพื่อเอาคฤหาสน์กลับคืนมา อย่างไรก็ตามเธอไม่แน่ใจว่าทำไมหัวใจของเธอถึงรู้สึกปวดร้าวมากหลังจากได้ยินทุกสิ่งที่ แนนซี่ แซนเดอร์ พูดกับเธอ แนนซี่ แซนเดอร์ พูดด้วยน้ำเสียงที่ "จริงจัง" "เวอเรียน มอนท์ คุณยังเด็กมาก คุณไม่ควรมาเสียอนาคตของตัวเองไปแบบนี้ มันไม่คุ้มค่า เรื่องของฉันกับ ฮีลตัน ฟัดด์ ไม่ควรให้คุณเข้ามาข้องเกี่ยว” ขณะที่เวอเรียน กำลังจะพูดอะไรบางอย่างโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น ชื่อผู้โทรเข้ามาจาก เลฟี่ โบดด์ แนนซี่ ซาเดอร์ ตกตะลึงหลังจากเหลือบไปเห็นชื่อผู้โทร เธอรู้จัก เลฟี่ โบดด์? เนื่องจาก เวอเรียน มอนท์ ยังอยู่กับเธอ เธอจึงถือโทรศัพท์โดยไม่ต้องหยิบขึ้นมารับสาย แนนซี่ แซนเดอร์ สังเกตเห็นอาการของเธอ ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นจากที่นั่งของเธอ และบอกว่า “คุณดูแลตัวเองดี ๆ ฉันไม่รบกวนคุณแล้ว” เวอเรียนกดรับสายหลังจากที่แนนซี่จากไป อีกด้านหนึ่ง เลฟี่ โบดด์ ถามอย่างกระวนกระวาย “เวอเรียน มอนท์ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?!” เวอเรียนตกใจและตอบว่า “ฉันอยู่ที่โรงพยาบาล” “อะไรนะ? คุณไม่สบายเหรอ?” “ฉันเป็นไข้น่ะ” “คุณอยู่โรงพยาบาลไหน ผมจะไปหาตอนนี้” … หลังจากผ่านไปสิบห้านาที เลฟี่ โบดด์ ก็ปรากฏตัวในห้องพักผู้ป่วยของเวอเรียน “เวอเรียน เมื่อคืนนี้…” ทันทีที่เธอนึกถึงเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนั้น เวอเรียน มอนท์ ก็พูดทันทีว่า “เมื่อคืนเราเมากันทั้งคู่ ไม่ต้องกังวลฉันจะไม่ใส่ใจ นอกจากนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา” เลฟี่ โบดด์ จ้องไปที่ใบหน้าซีดของเธอ ดวงตาด้านล่างของเธอหรี่ลงเล็กน้อย เขาถามอย่างสงสัยว่า “เวอเรียน คุณเป็นภรรยาของลุงผมจริงหรือ?” เวอเรียน สับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอพูดว่า “ลุงของคุณ? ลุงของคุณคือ…” “ฮีลตัน ฟัดด์ เป็นลุงของผม และเป็นลุงของกวินนี่ เมื่อวานตอนที่เขาพาคุณออกจากบาร์ เขาบอกกับผมว่า คุณเป็นภรรยาของเขา และเป็นแม่ของ เจลลี่ บีน เวอเรียน คุณไปรู้จักลุงของผมตั้งแต่เมื่อไหร่?” ฮีลตัน ฟัดด์ เป็นทั้งลุงของกวินนี่ และลุงของ เลฟี่ โบดด์ งั้นเหรอ?! ความจริงของเรื่องนี้เป็นเหมือนระเบิดผ่าลงมาในหัวของเธอ ตอนนี้เธอยิ่งรู้สึกสับสนมากขึ้น จิตใจของเธอสับสน และเธอไม่แน่ใจว่าจะอธิบายกับเลฟี่ อย่างไร เธอกล่าวว่า “ฉัน. ฮีลตัน และฉันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด” เลฟี่ โบดด์ ยิ่งคลุ้มคลั่ง เขาถามว่า “เวอเรียนเกิดอะไรขึ้นกับคุณ และลุงของผม? คุณแต่งงานกับเขาจริง ๆ ใช่ไหม?” “ไม่ ไม่…” เลฟี่ ยังคงถามลึงลงไปอีกว่า “แล้วทำไมลุงถึงเรียกคุณว่าภรรยาล่ะ” เวอเรียน มอนท์ จับที่หน้าผากของเธอ เธอไม่สามารถโกหกได้อีกต่อไป ดังนั้นจึงเป็นการดีที่สุดที่จะบอกความจริงกับเขา “ฮีลตัน ฟัดด์ กับฉันมีข้อตกลงกันทางธุรกิจ เขาสามารถช่วยฉันเอาคฤหาสน์ของครอบครัวฉันกลับคืนมาได้ แต่ฉันจะต้องแกล้งทำเป็นสามีภรรยากับเขา เพื่อที่จะจัดการกับครอบครัวของเขา” "อะไรนะ?" เลฟี่ตกใจมาก แต่เขาก็ถอนหายใจยาว ๆ ด้วยความโล่งอก พร้อมกับพูดว่า “ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดี แต่หากพวกคุณมัวแต่ทำหน้าที่ ผมจะทำยังไงถ้าพวกคุณแต่งงานกันจริง ๆ” "อา?" เลฟี่หยุดพูดทันที หลังจากนั้นอีกพักใหญ่เขาจึงพูดขึ้นมาว่า “เขาเป็นลุงของพวกเรา ดังนั้นถ้าคุณสองคนอยู่ด้วยกันจริง ๆ มันจะทำให้ระดับความสำคัญทางสังคมผิดเพี้ยนไปหมดใช่ไหม คุณเป็นรุ่นน้องของผม และเป็นเพื่อนสนิทของกวินนี่
แบบนี้ผมกับกวินนี่จะต้องเรียกคุณว่าป้า นับจากนี้หรือไม่?” เวอเรียนกัดริมฝีปากของเธอ และขอร้องว่า “คุณต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับสำหรับฉันในตอนนี้ ถ้าครอบครัวฟัดด์ รู้เข้า…” “ตกลง ผมจะเก็บเป็นความลับ” เวอเรียนเหลือบมองทาง เลฟี่ โบดด์ เล็กน้อย เธอเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงสงสัย “เนื่องจากฮีลตันเป็นลุงของคุณ คุณก็ต้องรู้จัก แนนซี่ แซนเดอร์ ถูกไหม” “ใช่ แนนซี่ แซนเดอร์ เป็นป้าของผม แต่ลุงใหญ่ของผมจากไปตั้งแต่อายุยังน้อย การเลี้ยงลูกคนเดียวไม่ใช่เรื่องง่าย” “แล้ว…ลุงใหญ่ของเสียชีวิตได้อย่างไร” “เขาประสบอุบัติเหตุทางถนนบนทางหลวง ทำไมเหรอ?" เวอเรียนตกตะลึงขณะที่เธอส่ายหัว หมายความว่า แนนซี่ แซนเดอร์ ไม่ได้โกหกเธอใช่ไหม ฮีลตันช่างน่ากลัว เขามีความกล้าที่จะหลอกให้เธอแต่งงาน เธอจะไม่มีวันแต่งงานกับเขาเด็ดขาด! หลังจากข้อตกลงสิ้นสุดลงเธอจะตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับเขา เธอจะได้อิสรภาพกลับคืนมา! ขณะที่เวอเรียน กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เลฟี่ สังเกตเห็นว่าขวดน้ำเกลือใกล้จะหมดแล้ว “น้ำเกลือใกล้จะหมดแล้วฉันจะแจ้งพยาบาลให้ช่วยเอาเข็มออก” … หลังจากที่พยาบาลถอดเข็มออก เลฟี่ โบดด์ ก็ถามว่า “ตอนนี้คุณพักอยู่ที่ไหน? ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน” เวอเรียนนึกถึง เจลลี่ บีน ที่อยู่ในหอผู้ป่วยเด็กกับฮีลตัน ถ้าเธอจากไปกับเลฟี่ มันจะดูไม่เหมาะสมเท่าไหร่ “ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ คุณรอที่นี่สักครู่ได้ไหม” “คุณไปเถอะ” … โถงทางเดินข้างหอผู้ป่วยเด็ก“ฮีลตัน คุณยังโทษว่าฉันดูแล เจลลี่ บีน ไม่ดีอยู่หรือเปล่า”ฮีลตัน โบกมือด้วยสายตาเย็นชา เขากล่าวว่า “พี่สะใภ้ ผมไม่ถือโทษโกรธคุณ คุณเลิกต่อว่าตัวเองได้แล้ว”แนนซี่ แซนเดอร์ ขมวดคิ้วและพูดว่า “แต่การกระทำที่คุณมีต่อฉันมันดูเฉยชามาก ฮีลตันเมื่อก่อนคุณไม่ได้เป็นแบบนี้…”“คุณคิดมากไปแล้ว”ขณะที่เวอเรียน เดินเขาใกล้ห้องพักผู้ป่วยของเด็ก ๆ เธอเงยหน้าขึ้นมองด้วยดวงตาที่หสั่นไหวและจ้องไปที่แนนซี่ ที่ยืนอยู่ไม่ไกล เธอจ้องมองออกไปในอากาศแนนซี่ เหลือบไปเห็นเข้า ในขณะที่ฮีลตันกำลังจะหันกลับมา เธอกอดคอเขาทันทีพร้อมกับแขนทั้งสองข้างพูดว่า “ ฮีลตัน ฟัดด์”เธอเงยหน้าขึ้นและจูบริมฝีปากของเขา อย่างไรก็ตามเขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว โดยการเบี่ยงศีรษะออกไปทำให้ริมฝีปากแดงของเธอปัดแก้มของเขาสายตาของแนนซี่ จ้อมมองผ่านไปที่ เวอเรียน มอนท์ ซึ่งมองเห็นผ่านไหล่ของเขาเธอตกตะลึงอยู่สักครู่นึง หลังจากที่เธอยืนนิ่งอยู่สองสามวินาที หลังจากนั้นเธอก็หันกลับไป เธอก็เดินจากไปอย่างรวดเร็วฮีลตัน ฟัดด์ ผลัก แนนซี่ แซนเดอร์ ออกไปขณะที่ดวงตาสีดำไข่มุกของเขานั้นเยือกเย็นมาก เขาปิดริมฝีปากขณะจ้องมองเธออย่างโกรธเกรี้ยวโดยไม่พูดอะไรสักคำเสียงอันไร้เดียงสาของ เจลลี่ บีน ดังก้อง “พ่อ! ทำอะไรอยู่คะ! เจลลี่ บีน อยากดื่มน้ำ!”ฮีลตัน ฟัดด์ กอดอก ขณะที่จ้องมอง แนนซี่ แซนเดอร์อย่างเย็นชาก่อนเข้าห้องพักผู้ป่วย