"ถอยทัพ!" ในที่สุด สโลนก็สั่งให้ถอยทัพ! จากนั้นเธอก็จากไปพร้อมกับเหล่าทหารที่เหลือจากกองทัพโลกใหม่ ในขณะที่ศัตรูของพวกเขาถอยทัพ ทุกคนที่อยู่ที่หอคอยดาวปรารถนาต่างก็ส่งเสียงเชียร์ด้วยความดีใจ! พวกเขาหัวเราะอย่างร่าเริง "เราปกป้องดินแดนของเราเอาไว้ได้แล้ว!" ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความรู้สึกโล่งใจ ในที่สุดพวกเขาก็สามารถปกป้องเมืองตงไห่และผู้คนในเมืองเอาไว้ได้ เฮ้อ! แดร์ริลยังคงอ่อนแอและไม่มีเรี่ยวแรงที่จะพูด เขาสูดหายใจยาวและพยายามฝืนยิ้มให้เต็มที่ “บราเธอร์ของฉัน นายแข็งแกร่งมาก! พลังฝ่ามือนั้นน่าทึ่งมาก เอาล่ะ!” แด๊กซ์รู้สึกตื่นเต้นมาก เขารีบวิ่งเข้าไปหาแดร์ริลและตบที่ไหล่เบา ๆ มันเป็นเพียงการตบเบา ๆ เท่านั้น แต่มันเกือบจะฆ่าแดร์ริลให้ตาย! เชสเตอร์ก็เดินเข้ามาหาพวกเขาและมองดูแดร์ริล จากนั้นเขาก็พยักหน้า “เอาล่ะ พวกเราสามารถเอาชนะกองทัพโลกใหม่ได้ในวันนี้ นอกจากความช่วยเหลือของเจ็ดเทพธิดาแล้ว พลังฝ่ามือของนายก็มีส่วนช่วยเป็นอย่างมากเช่นกัน!” ทุกคนต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย รอยฝ่ามือบนพื้นกว้างสองสามพันเมตรนั้นช่างน่าตื่นเต้นจริง ๆ! มันมีความลึกอย่างน้อย 20 ฟุต ในขณะนั้นเองก็มีใครบางคนตะโกนขึ้นว่า “ทำไมถึงมีโลงศพอยู่ตรงนั้น?” ทุกคนมองไปยังที่มาของเสียงและตกตะลึง มีโลงศพอยู่ที่นั่น เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้มีโลงศพที่ถูกฝังอยู่ในดิน มันปรากฏขึ้นอีกครั้งเนื่องจากผลกระทบจากหัตถ์พลังอมตะของแดร์ริล ฝาโลงศพถูกเปิดออก ร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในนั้นเธอมีท้องที่ใหญ่ เธอท้อง! ดูเหมือนว่าใกล้จะถึงวันครบกำหนดคลอดแล้วด้วย “โอ้ ไม่นะ ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? เธอตายท้องกลม ช่างน่าสงสารยิ่งนัก!” "สองชีวิตที่ต้องสูญเสียไป" ทุกคนต่างก็ถอนหายใจเมื่อได้เห็นเช่นนั้น ทันใดนั้นใครบางคนก็พุ่งออกมาจากฝูงชนและกรีดร้อง “รีเบคก้า รีเบคก้า!” แจ็คสันคำรามด้วยความเสียใจเป็นอย่างยิ่ง หญิงตั้งครรภ์ผู้นี้คือภรรยาของเขา รีเบคก้า ซอง! "ไม่จริง!" แจ็คสันคร่ำครวญในขณะที่เขาวิ่งไปที่โลงศพอย่างคนบ้า ในตอนนั้น แม่ชีแห่งโชคชะตาและออโรร่าต่างก็สบตากัน พวกเธอขมวดคิ้ว รีเบคก้าไม่ได้หนีออกจากบ้านหรอกเหรอ? เธอทิ้งจดหมายฉบับหนึ่งเอาไว้ โดยมีข้อความว่าเธอได้ตั้งท้องลูกของแดร์ริล เธออับอายเกินกว่าที่จะเผชิญหน้ากับแจ็คสันและนั่นเป็นเหตุผลที่เธอต้องไป ทำไมเธอถึงถูกฝังอยู่ที่นี่? แม่ชีแห่งโชคชะตาจ้องไปที่ฟลอเรียนและยูมิทันที ไม่นะ! ฟลอเรียนตื่นตระหนกและเหงื่อท่วมตัว เขาไม่รู้ว่าเขาจะตอบโต้เช่นไร “รีเบคก้า รีเบคก้า…” แจ็คสันนั่งลงข้างโลงศพ จากนั้นเขาก็กอดเข้าที่ร่างของรีเบคก้าในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นเทา! เขาไม่อยากจะเชื่อว่ารีเบคก้าตายไปแล้ว“รีเบคก้า ได้โปรดอย่าทำแบบนี้กับฉัน! ฉันขอร้อง! ฉันขอร้อง ได้โปรด…” แจ็คสันกอดเธอไว้แน่นในขณะที่เขายังคงร่ำไห้อย่างบ้าคลั่งทุกคนจ้องไปที่แจ็คสัน พวกเขารู้สึกเสียใจกับแจ็คสัน“รีเบคก้า เธอสัญญากับฉันไว้แล้วว่าเธอจะใช้ชีวิตร่วมกับฉันไปจนตาย” เสียงของแจ็คสันดังขึ้น “เธอโกหกฉัน ทำไมเธอไม่รักษาสัญญา เธอต้องอยู่ที่นี่กับฉัน บอกฉันทีว่าทำไมเธอถึงได้ผิดสัญญา เธอบอกว่าเธออยากได้เสื้อผ้าใหม่หลังจากที่ลูกของเราเกิดมา ฉันยังไม่ได้ซื้อให้เธอเลย เธอทิ้งฉันไว้คนเดียวได้ยังไงรีเบคก้า…”เสียงของแจ็คสันสั่นเทา เขาเสียใจมากทุกคนต่างก็รู้สึกไม่สบายใจ ใครบางคนพยายามดึงเขาออกมาเพื่อต้องการให้เขาสงบลง แต่เขาก็ไม่ยอมขยับเลยแจ็คสันกอดรีเบคก้าไว้แน่น เขาไม่สามารถหยุดน้ำตาของเขาได้ทันใดนั้นเอง ใครบางคนก็ตะโกนขึ้นว่า "ดูนี่สิ มีคำบางคำถูกเขียนอยู่ในโลงศพ ดูเหมือนว่ารีเบคก้าจะเขียนมันไว้ด้วยเลือดของเธอเอง!"