หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้า เอ่ยทอดถอนใจ : “นี่น่าจะเป็นการคาดการณ์ที่มีความเป็นไปได้สูงสุดแล้ว” คนใช้อดไม่ได้ที่จะถามเธอ : “คุณหนูครับ คุณคิดว่าเขาจะส่งทหารม้ากล้าพวกนี้ไปที่ไหนเหรอครับ ?” หลินหว่านเอ๋อร์ชะงักไป หัวเราะเล็กน้อยแล้วพูด : “ฉันเองก็คิดปัญหานี้อยู่ ตอนนั้นเขาบอก ให้ทหารม้ากล้าพวกนี้ไปบนเขาที่สูงที่สุดของเมืองออสซูเพื่อไปพบกับคนของเขา หากว่าไม่ใช่สถานการณ์เร่งด่วน ตอนนั้นไม่มีคนที่ใช้การได้อีก ฉันยังอยากตามไปดูเลยจริง ๆ ” คนใช้อดไม่ได้ที่จะพูดเบา ๆ : “ก็ไม่รู้ว่า กำลังของเขามีความต่างจากองค์กรนั้นมากแค่ไหน” หลินหว่านเอ๋อร์ไม่ได้พูดจา แต่หยิบปืนไรเฟิลจู่โจมที่ถูกมีดทะลุวิญญาณของเย่เฉินหั่นเป็นสองท่อนอย่างเรียบร้อยจากในมือของผู้บัญชาการทหารม้ากล้าขึ้นมา นิ้วของเธอลูบรอยผ่าของท่อนที่เรียบร้อยจนแทบไม่มีเงี่ยงเลยสักนิดนั่น บ่นพึมพำ : “ฉันเองก็ไม่แน่ใจกำลังทั้งหมดของเขาหรอก แต่กำลังส่วนตัวนั้นแข็งแกร่งมากจริง ๆ ต่อให้ใช้อุปกรณ์ทันสมัย ก็ไม่สามารถที่จะหั่นปืนนี่เป็นแบบนี้ได้ คิดว่าปราณทิพย์ของเขาสำเร็จในระดับหนึ่งแล้ว หากว่าในอนาคตยังสามารถพัฒนาขึ้นได้ วันหน้าจะต้องไร้ขีดจำกัดอย่างแน่นอน” คนใช้ถามเธอ : “คุณหนูครับ พูดถึงปืนกระบอกนี้ คุณไม่ได้เอาภาพอักษรโบราณที่ล้ำค่ามากขนาดนั้นมา ทำไมดันเอาปืนกระบอกนี้ออกมาล่ะครับ ?” หลินหว่านเอ๋อร์พูดราบเรียบ : “เรื่องเมื่อกี้นี้คุณเองก็เห็นแล้ว คนของพวกเขาหายตัวไปตอนไล่ตามจับฉัน งั้นพวกเขาจะส่งคนมาตรวจสอบแน่นอน” “และก่อนหน้าที่พวกเขาไม่ได้เห็นปืนกระบอกนี้ พวกเขาก็จะไม่คิดว่าทหารม้ากล้าพลาดท่าได้ยังไงกันแน่ หรืออาจจะคิดว่าทหารม้ากล้าเพียงแค่เตรียมตัวมาไม่เพียงพอ ถูกคนข้างกายของฉันจัดการเข้าให้น่ะสิ” “แต่ว่า หากว่าพวกเขาเห็นปืนกระบอกนี้……งั้นสถานการณ์ก็แตกต่างออกไปแล้ว !” “บนโลกนี้ คนที่สามารถทำแบบนี้ได้งอนับนิ้วได้เลย ขอเพียงพวกเขาเห็นปืนกระบอกนี้ ก็จะตระหนักว่าได้มีคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งคนหนึ่งแล้ว และคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งคนนี้ยังมีปราณทิพย์ด้วย” “คนที่มีปราณทิพย์ เดิมทีน้อยมากอยู่แล้ว แบบนั้นละก็ หากว่าวันใดวันหนึ่งเย่เฉินเปิดเผยกำลัง อีกฝ่ายก็จะล็อกเป้าไปที่เขาทันที แบบนี้จะนำความยุ่งยากไปให้เขาเอาอย่างมาก” คนใช้อดไม่ได้ที่จะอุทาน : “กำลังของเขาแข็งแกร่งขนาดนี้ ทำไมนึกไม่ถึงข้อนี้……” หลินหว่านเอ๋อร์ยิ้มเอ่ย : “กำลังแข็งแกร่งก็ส่วนกำลังแข็งแกร่ง แต่ประสบการณ์ต่อสู้จริง ๆ น่าจะยังไม่มากพอ ไม่อย่างนั้น ก็จะไม่ให้ฉันตบตาผ่านด่านไปต่อหน้าต่อตาเขาได้หรอก” …… ในขณะเดียวกัน ณ กอเทนเบิร์ก สวีเดน เนื่องจากได้รับข้อมูลภาพจากสถานที่เกิดเหตุที่เบอร์เกนแล้ว และเห็นอักษรแปดตัวนั่นที่หลินหว่านเอ๋อร์เขียนเองกับมือ องค์กรลึกลับที่อยู่เบื้องหลังตระหนักได้ว่าภารกิจในครั้งนี้ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงได้ทันที หลินหว่านเอ๋อร์หนีไปก่อนแล้วแน่นอน แม้ว่าผู้มีพระคุณจะเดือดดาลมากก็ตาม แต่ว่าทำได้แต่สั่งให้สิ้นสุดภารกิจที่ล้มเหลวโดยสิ้นเชิงนี้ไว้ก่อนเพียงเท่านั้น ครั้นแล้ว คนรับผิดชอบที่กำลังรอขบวนรถของทหารม้ากล้าอยู่นอกประตูสนามบินกอเทนเบิร์ก ได้รับสายที่ไวเคานต์ท่านนั้นโทรมา ในสาย อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงห่อเหี่ยว : “ไม่ต้องรอแล้ว ตอนนี้เริ่มส่งของเข้าศุลกากรได้เลย ให้ออกบินตามปกติ”คนรับผิดชอบนั่นพูดด้วยความตกใจ : “ท่านไวเคานต์ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับทหารม้ากล้ากันแน่ครับ ?”ไวเคานต์ท่านนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา : “ทหารม้ากล้าแปดคนตายหมดแล้ว เป้าหมายก็หนีไปแล้วด้วย ผู้มีพระคุณมีคำสั่ง ให้ยุติแผนการ”คนรับผิดชอบอดไม่ได้ที่จะตกใจจนพูดไม่ออก กำลังของทหารม้ากล้าแปดคนไม่ธรรมดาเลย ถึงกับพ่ายแพ้อย่างย่อยยับในสถานที่เล็ก ๆ ของยุโรปเหนือนี้ สิ่งนี้ทำให้เขานึกไม่ถึงจริง ๆ