เป็นครั้งคราวที่ดอนจะเข้าถึงตัวไทสัน! ครั้งหนึ่งดอนไปที่โรงแรมแพลตตินั่ม เขาบังเอิญชนกับสาวสวยและเกือบถูกฆ่า ไทสันบังเอิญผ่านมาและไม่ต้องการให้ใครมาสร้างความเดือดร้อนในร้านของเขา ดังนั้นเขาจึงเข้ามาช่วยดอน ตั้งแต่นั้นมาดอนรู้ดีว่าแค่รวยก็ยังไม่เพียงพอ เขาต้องการเพื่อน ดังนั้นเขาจึงคิดหาวิธีในการผูกมิตรกับไทสันและเสนอตัวช่วยจัดการการเงินของเขา เขาช่วยไทสันได้รับเงินก้อนโตจำนวนหนึ่งในช่วงสองปีที่ผ่านมา นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขากล้าโทรหาไทสันในคืนนี้ อย่างไรก็ตามการลงทุนนั้นมีความเสี่ยง มีอยู่สองสามครั้งที่ไทสันต้องเสียเงินในการลงทุนและดอนต้องกัดฟันช่วยเขา นี่เป็นเพราะเขารู้ว่าถ้าเขากล้าทำให้ไทสันสูญเสียเงิน ไทสันคงจะทำลายเขา ตามจริงแล้วเนื่องจากดอนมีไทสันคอยหนุนหลัง ชื่อเสียงของเขาในหมู่คนรุ่นใหม่ในนิอัมมี่ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน แม้แต่ทายาทของตระกูลชนชั้นสูงบางคนก็ไม่กล้าที่จะยั่วยุเขา ทำให้สองสามปีที่ผ่านมาเขามีความหยิ่งยโส ในตอนนี้เองไทสันที่คาบบุหรี่อยู่ที่ปากยืนอยู่ห่างจากฮาร์วี่ย์เพียงแค่ 10 เมตร อย่างไรก็ตามไฟในห้องโถงค่อนข้างสลัวและเมื่อรวมกับควันไฟตรงหน้าเขา เขาไม่สามารถจำฮาร์วี่ย์ได้ ในตอนนี้เขาสุ่มเอามีดหั่นแตงโมลากลงบนพื้นแล้วเดินไปหาฮาร์วี่ย์ "วิ่ง! ที่รักวิ่ง!” แมนดี้กังวลมากจนลืมเรียกที่จะเรียกฮาร์วี่ย์ด้วยชื่อของเขา เธอซึ่งถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเดินฝ่าผ่านฝูงชนได้ แมนดี้รู้สึกอารมณ์เสียอย่างอธิบายไม่ถูกในขณะที่ราวกับว่าเธอทำได้เพียงเฝ้าดูของเล่นของเธอที่ถูกคนอื่นแย่งไป แม้ว่าเธอจะไม่ชอบมันมากนักก็ตาม ตอนแรกเธอคิดว่าเธอไม่สนใจฮาร์วี่ย์เลยและถ้าเธอสามารถหย่ากับเขาได้เร็วกว่านี้ก็จะทำให้เธอเป็นอิสระ แต่เธอกลับพบว่าตอนนี้เธอยังคงให้ความสำคัญกับฮาร์วี่ย์อยู่ น่าเสียดาย… เธอเห็นไทสันคายทิ้งบุหรี่ออกจากปากของเขาและถือมีดไว้สูงก่อนที่เธอจะคิดทบทวนเรื่องเหล่านี้ได้

เมื่อบุหรี่ตกลงที่พื้นและควันก็สลายไป ในที่สุดไทสันก็เห็นร่างตรงหน้าเขาไทสันที่ดูตกใจและใบหน้าของหมองลง